Лӱдшӧ мераҥ
Мераҥ, эрден эрак помыжалтын, пасуш кудалеш. Вашкышыжла, шудышырчыкым тошкал колта. Тидлан шудышырчык сыра, мераҥ пӧртым муын, пырдыж шелшыш пурен шинчеш. Кас лиймеке, мераҥ пӧртышкыжӧ толын пура. Тидым шижын, шудышырчык чик-чирик, чик-чирик муралтен колта. Мераҥ пылышым шогалта. Шудышырчык адак чик-чирик, чик-чирик муралта.
Мераҥ пеш чот лӱдеш. Уло кертмыж дене чодыраш лектын кудалеш. Кудалшыжла, рывыжым вашлиеш.
— Куш кудалат, мераҥ? — йодеш рывыж.
— Эй, рывыж тос. Пӧртышкем ала-кӧ пурен. Поктен лукташ полшо.
— Кузе ом полшо, полшем,— манеш рывыж.
Мераҥ ден рывыж пӧрт дек кудал толыт. Омсам почын, рывыж вуйжым чыка. Тунамак шудышырчык чик-чирик, чик-чирик муралтен колта.
— Уке, мераҥ, мый лӱдам. Тыйын пӧртышкет ала-кӧ пурен,— манеш рывыж, лӱдын, чодыраш кудал йомеш.
Мом ышташ? Мераҥ чылт ӧрын. Ойгыж дене шортынат колта. Пӧртшӧ воктен ятыр шинчат, адак чодырашке кудалеш. Пирым вашлиеш.
— Ну, мераҥ, кочкам вет,— манеш пире.
— Шого, ит коч, пире изай. Мыйын пеш кугу ойго вет.
— Мо тугай?
— Пӧртышкем ала-кӧ пурен. Поктен лукташ полшо,— манеш мераҥ.
Пире ӱждымӧ унам поктен лукташ кӧна. Коктын мераҥ пӧртыш кудалыт. Толын шуыт. Пире пӧртыш пурен шогалеш, кычкырал колта:
— Кӧ мераҥ пӧртыш пурен, лекше!